Waarom ik een Instagrampauze inlaste

In een wereld vol mooie, getalenteerde jonge vrouwen met de perfecte wardrobe en perfecte leventjes, had ik het gevoel dat ik mezelf verloor. Cijfertjes namen de overhand en de essentie verloor. In deze blogpost vertel ik jullie waarom ik een Instabreak van zo’n 2,5 maanden nam.

Een dik anderhalf jaar geleden begon ik m’n Instagram account intensiever te gebruiken. Ik kreeg veel positieve reacties en de likes op m’n foto’s stegen. Van zo’n 60 likes per foto naar 200, van 200 naar om en bij de 450. Dit kwam natuurlijk niet vanzelf, ik stak meer en meer moeite in het maken en bewerken van foto’s en dit loonde. In April van dit jaar starte ik mijn eigen blog.

De maanden gingen voorbij en plots daalde het cijfer van m’n volgers. Meer en meer ‘fake’ accounts staken de kop op en hoeveel moeite ik er ook instak, het cijfer bleef dalen. Er waren dagen waar ik 20 volgers bij kreeg, maar tegelijk weer 30 verloor. De instabot’s maakte hun intrede en het ‘Follow-Unfollow- spel’ bleef maar duren. Ik voelde een last op mijn schouders om toch maar meer en meer volgers te krijgen en verloor mijn inspiratie. De drang om steeds meer te posten nam de overhand en het voelde aan als een verplichting. ‘Ik moet minstens 3 tot 5 foto’s posten per dag’ ging dagelijks door mijn hoofd.

Voor sommigen klinkt dit raar maar… Ik kreeg echt stressmomenten. Mijn humeur bereikte het vriespunt en bleef maar naar redenen zoeken waarom dit gebeurde. Ik dacht dat het probleem vooral bij mezelf lag, dat mijn foto’s niet voldeden aan de hoge standaarden, te weinig poste, misschien op verkeerde tijdsstippen,…
Ik begon mezelf te vergelijken met mensen die al veel langer actief waren en long story short, begon ik me echt ongelukkig te voelen.

Dit kon echt niet de bedoeling van Instagram zijn. Ik was er mee begonnen, omdat ik er voldoening van kreeg en zag het als een soort van uitlaatklep. In plaats van een goed gevoel, voelde ik me slecht in m’n vel, was ongelukkig en mijn humeur werd slecht wanneer ik Instagram opende.

In September besloot ik dat het tijd was voor verandering. Na wat ‘gezaag’ van mezelf tegen mijn vriend(en) & andere Instagrammers waarmee ik echt een klik heb, liet ik Instagram links liggen. Besloot m’n focus te leggen op dingen die, voor mij persoonlijk, echt belangrijk zijn. Schoolwerk, vrienden,… dag na dag voelde ik me beter in m’n vel en was er steevast van overtuigd om dingen anders te doen. De eerste 2 weken waren het ‘moeilijkst’ maar ik wist dat dit de juiste keuze was.

Nu zijn we zo’n 2,5 maand verder en verloor heel veel volgers door mijn afwezigheid, maar de ‘true ones’, zijn gebleven. Zo zie je maar voor wie het niet draait om cijfers en statistieken. Ik ben jullie allemaal heel dankbaar voor de lieve en positieve reacties.

Wat ik graag nog wil meegeven aan degene die met dezelfde ‘struggles’ zitten:

1. Blijf ten allen tijde jezelf. Ik kan eerlijk zeggen dat ik nooit samenwerkingen en promo’s heb aangenomen waar ik niet zelf achter sta.
2. Iedereen is uniek, jij ook! Hou je aan je eigen normen en waarden en creëer een profiel waar jij jezelf goed bij voelt!
3. Ontvolg de profielen die je een minderwaardigheidscomplex geven! Zulke mensen ben je liever kwijt dan rijk.
4. Denk je aan een break, DOEN! Uiteraard zal je volgers verliezen, maar jouw emotionele / persoonlijke gezondheid gaat voor op alles.

Last but not least, zoals ik in punt 1 zei, STAY YOU! Je mag me altijd contacteren als je met eender wat zit. Een luisterend oor kan zo vaak een opluchting zijn. Ook voor een lekkere kop koffie (lees of thee) en een toffe babbel ben ik altijd te vinden! Weet dat je niet alleen bent! En remember, wanneer er een deur sluit, gaat er altijd een andere open.

 

Advertentie